XI Poznański Konkurs Piw Domowych Informacje

Dodatkowe wymagania dla stylu:

White IPA

Ekstrakt początkowy: 13,8 – 17,0° Blg
Ekstrakt końcowy: 2,0 – 3,5° Blg
Zawartość alkoholu: 5.5 – 7.5% obj.
Goryczka: 40 – 80 IBU
Barwa: 4 – 12 EBC

Aromat:
Średni do wysokiego aromat chmielu o charakterze cytrusów, owoców tropikalnych, sosny, żywicy, kwiatów, czarnej porzeczki i innych typowych dla nowofalowych odmian. Średnio niskie do średnio wysokich nuty kolendrowe, które powinny mieć świeży, przyprawowo-cytrusowy charakter, bez akcentów szynkowych czy selerowych. Średnio niskie do średnio wysokich aromaty pochodzące od skórek pomarańczowych. Zbyt duży ich dodatek może wnieść jednak akcenty mydlane, które są niepożądane. Charakter kolendry i zestu owocowego zwykle jest wzmocniony przez estry i fenole wyprodukowane przez drożdże, które powinny być jedynie wspierające i osiągać intensywność od niskiej do średnio niskiej. Estry przeważnie będą miały profil cytrusowy, opcjonalnie lekko morelowy lub bananowy, a fenole będą przypominać kolendrę, gałkę muszkatołową, pieprz, opcjonalnie lekkiego goździka. Aromaty chmielu, kolendry, skórek cytrusów i produktów fermentacji powinny się zgrabnie łączyć, tworząc spójny i zbalansowany mariaż. Całość wsparta jest przez niskie do średnio niskich zbożowe nuty pszenicy. Dominujące nuty cebuli lub czosnku wynikające z zastosowanego chmielu są wadą, podobnie jak wyraźna trawiastość oraz aromaty kwasu izowalerianowego lub diacetylu. 

Wygląd:
Barwa od słomkowej do jasnozłotej. Mętne, ale nie błotniste. Piana biała, obfita i gęsta, drobna, trwała. 

Smak: 
Średni do wysokiego smak chmielowy o charakterze cytrusów, owoców tropikalnych, sosny, żywicy, kwiatów, czarnej porzeczki i innych typowych dla nowofalowych odmian. Średnio niskie do średnio wysokich nuty kolendrowe, które powinny mieć świeży, przyprawowo-cytrusowy charakter, bez akcentów szynkowych czy selerowych. Średnio niskie do średnio wysokich smaki pochodzące od skórek pomarańczowych. Zbyt duży ich dodatek może wnieść jednak akcenty mydlane, które są niepożądane. Charakter kolendry i zestu owocowego zwykle jest wzmocniony przez estry i fenole wyprodukowane przez drożdże, które powinny być jedynie wspierające i osiągać intensywność od niskiej do średnio niskiej. Estry przeważnie będą miały profil cytrusowy, opcjonalnie lekko morelowy lub bananowy, a fenole będą przypominać kolendrę, gałkę muszkatołową, pieprz, opcjonalnie lekkiego goździka. Aromaty chmielu, kolendry, skórek cytrusów i produktów fermentacji powinny się zgrabnie łączyć, tworząc spójny i zbalansowany mariaż. Całość wsparta jest przez niskie do średnio niskich zbożowe nuty pszenicy. Balans piwa jest wytrawny i chmielowo-przyprawowy. Dominujące nuty cebuli lub czosnku wynikające z zastosowanego chmielu są wadą, podobnie jak wyraźna trawiastość oraz aromaty kwasu izowalerianowego lub diacetylu.  

Goryczka:
Średnio wysoka do wysokiej, głównie pochodzenia chmielowego, choć może przejawiać także lekko fenolowy charakter. W najlepszych egzemplarzach będzie ona stosunkowo krótka, choć lekkie zaleganie nie powinno być traktowane jako mocna wada. Nie może być jednak gryząca, ściągająca, łodygowa, piołunowa lub w inny sposób nieprzyjemna w odbiorze. 

Odczucie w ustach:
Treściwość średnio niska do średniej. Wysycenie od średniego do średnio wysokiego. Wszelkie odczucia gryzące czy ściągające są wadą. 

Ogólne wrażenie:
Hybryda belgijskiego Witbiera i amerykańskiej wersji IPA. Z tego pierwszego czerpie dodatek skórek pomarańczowych, kolendry i słodu pszenicznego, a z drugiego obfite chmielenie, zarówno na aromat jak i na goryczkę. 

Surowce:
Podstawę piwa stanowi słód pszeniczny w połączeniu z dwurzędowym słodem pale ale lub pilzneńskim. Czasami dodaje się surowce niesłodowane, zazwyczaj w postaci pszenicy lub owsa. Niezbędne jest użycie nowofalowych odmian chmielu, najczęściej z USA lub antypodów, zastosowanych także na zimno. Świeża kolendra indyjska dobrej jakości. Wersje zwietrzałe lub marokańskie mogą wnieść niepożądane nuty szynkowe lub selerowe. Skórki pomarańczy mogą być zarówno świeże jak i suszone i pochodzić z pomarańczy słodkich jak i gorzkich, o ile będą dobrze komponować się z pozostałymi składowymi piwa. Drożdże dedykowane do witbierów, produkujące umiarkowane ilości wspierających produktów ubocznych fermentacji. Użycie innych drożdży belgijskich lub zbyt wysoka temperatura fermentacji może skutkować zbyt wyraźnym charakterem estrowo-fenolowym. 

Dodatki:
Drewno: Zabronione
Owoce: Zabronione
Przyprawy: Kolendra i skórka pomarańczy
Surowce niesłodowane: Dozwolone
Dzikie drożdże: Zabronione
Inne dodatki: Zabronione

Przykłady komercyjne:
Stu Mostów Salamander White IPA

test

Dodatkowe wymagania dla stylu:

Fruit Weizen

Ekstrakt początkowy: 11 - 12,9°Blg
Ekstrakt końcowy: 2,6 – 3,6°Blg
Goryczka: 8 – 15 IBU
Kolor: 4 – 16 EBC
Alkohol: 4.3 – 5.6% obj.

Uwaga! Na potrzeby konkursu przyjmujemy następującą potoczną definicję owoca: „Owocami są części roślin o grubej warstwie miąższu i przyjemnym, zwykle słodkim smaku i zapachu”, nie stosujemy klasyfikacji botanicznej czy też prawnej.

Piwowar musi zadeklarować jaki owoc/owoce zostały użyte. 

Aromat:
Główny element aromatu stanowią średnie do wysokich bananowe estry oraz średnie do wysokich goździkowe fenole. W najlepszych przykładach obie te składowe występują na podobnym poziomie intensywności. Są one uzupełnione przez średnio niski do średnio wysokiego aromat użytych owoców, który nie powinien ich dominować. Charakter owocowy przypomina świeże, naturalne owoce i nie może być kompotowy ani sztuczny. Całość wspierana jest przez niskie do średnio niskich zbożowe nuty pszenicy. Aromaty estrowe inne niż bananowe (np. gruszkowe, czerwonego jabłka, gumy balonowej) dopuszczalne jedynie na niskim poziomie. Może występować aromat kwaśny lub waniliowy na poziomie niskim. Brak aromatów chmielowych. 

Wygląd:
Piwo bazowe powinno mieć barwę od słomkowej do ciemnozłotej, ale może być ona zabarwiona w wyniku dodania owoców. Mętne, ale nie błotniste. Piana biała, bardzo obfita i gęsta, drobna, trwała. 

Smak: 
Podobnie jak w aromacie, pierwsze skrzypce grają średnie do wysokich posmaki bananowych estrów oraz średnie do wysokich posmaki goździkowych fenoli. W najlepszych przykładach obie te składowe występują na podobnym poziomie intensywności. Są one uzupełnione przez średnio niski do średnio wysokiego smak użytych owoców, który nie powinien ich dominować. Charakter owocowy przypomina świeże, naturalne owoce i nie może być kompotowy ani sztuczny. Całość wspierana jest przez niskie do średnio niskich zbożowe nuty pszenicy. Aromaty estrowe inne niż bananowe (np. gruszkowe, czerwonego jabłka, gumy balonowej) dopuszczalne jedynie na niskim poziomie. Kwaśność na poziomie od niskiego do średnio niskiego, która pochodzi zarówno z obniżenia pH w wyniku fermentacji jak i dodatku owoców. Powinna zwiększać rześkość piwa, ale nie dominować pozostałych składowych bukietu. Może występować niski posmak waniliowy. Brak smaków chmielowych. Balans piwa jest wytrawny i opcjonalnie lekko kwaskowaty, choć dominujące nuty banana i goździka mogą dawać złudne odczucie lekkiej słodyczy. Piwo jako całokształt powinno być lekkie i pijalne i nie może być słodko mdłe ani ciężkie.

Goryczka:
Niska, chmielowa, krótka. 

Odczucie w ustach:
Treściwość średnio niska do średniej. Wysycenie wysokie, musujące. Duży dodatek pszenicy i zawartość drożdży może wprowadzać pewne odczucie kremowości, które powinno wystąpić w najlepszych egzemplarzach. Odczucia cierpkie dopuszczalne jedynie na niskim poziomie.

Ogólne wrażenie:
Klasyczny bawarski hefe-weizen oparty na aromatach bananowych i goździkowych w wersji rozbudowanej o dodatek owoców. 

Surowce:
Przynajmniej 50% zasypu powinien stanowić jasny słód pszeniczny uzupełniony słodem pilzneńskim. Szlachetne chmiele kontynentalne użyte jedynie w celu nadania goryczki. Konieczne jest zastosowanie drożdży dedykowanych do bawarskich piw pszenicznych, charakteryzujących się produkcją aromatów bananowych i goździkowych. Obowiązkowy jest również dodatek owoców (w rozumieniu potocznym). Można wykorzystać wszelkie z nich i dodać je na dowolnym etapie produkcji, ale trzeba mieć na uwadze, że użyte nieprawidłowo mogą wnieść niepożądane nuty kompotowe. 

Dodatki:
Drewno: Zabronione
Owoce: Obowiązkowe
Przyprawy: Zabronione
Surowce niesłodowane: Niewskazane
Dzikie drożdże: Zabronione
Inne dodatki: Zabronione

Przykłady komercyjne:
Szałpiw Modrakowy Bamber, Nepomucen Pelican